Κίρκη (Γούση Θεοδούλη). Γεννήθηκα στις 13 Μαΐου 1984, στην Αθήνα, κόρη του Κρίστοφερ και της Αναστασίας. Δε μπορώ να πω για το πότε ξεκίνησα να ασχολούμαι με την ταχυδακτυλουργία ή ποιο ήταν το ερέθισμα για να με μαγνητίσει ο μαγικός κόσμος, γιατί πάρα πολύ απλά, γεννήθηκα, μεγάλωσα, έζησα και ζω μέσα σ’ αυτόν από την ημέρα που πήρα την πρώτη μου ανάσα. Με τον Κρίστοφερ πατέρα, αντιλαμβάνεστε ποια ήταν τα πρώτα μου βρεφικά παιχνίδια και κουβέντες! Πέρα από το «τσα», υπήρχε το «Κοίτα ένα μπαλάκι!» «Πού πήγε το μπαλάκι;» «Πάει!» «Εξαφανίστηκε!».
Ξεκινώντας η νηπιακή μου ηλικία, θυμάμαι κάθε Σάββατο η μητέρα να μας πηγαίνει με τον αδερφό μου «Αριστοκράτη» (Γούσης Ιωάννης 1986-2004) στην Ακαδημία Ταχυδακτυλουργών, αλλιώς το «μαγαζί του μπαμπά», στη Νέα Χαλκηδόνα. Εκεί μαζευόντουσαν όλοι οι καλλιτέχνες, ταχυδακτυλουργοί, κλόουν, μίμοι, ζογκλέρ, καραγκιοζοπαίχτες, της εποχής εκείνης.
Πολύ χαρακτηριστικά θυμάμαι τον «Τζορτζ Ρεπού», τον «Τζακ Νάιτ», τον «Καίσαρ», τον Μαμάη Γιώργο, τον «Τοτό», τον «Ντομινίκ» και αυτός που ξεχώριζα ήταν ο κύριος Γιώργος Πλατής που με την ευγένειά του και την έντονη κολόνια του, που ακόμη μου ‘ρχεται στη μύτη, μου ‘χει μείνει αξέχαστος.
Εκεί λοιπόν τα Σάββατα, εκτός από συναντήσεις, γινόντουσαν και μαθήματα στα οποία ο πατέρας μου μας είχε εντάξει. Συνεχίζοντας στην παιδική ηλικία, περίπου στα 8, ο πατέρας μου εμένα και τον αδερφό μου μας είχε φτιάξει πρόγραμμα. Είχαμε τη βαλίτσα μας με όλα τα απαραίτητα εργαλεία, βάζαμε τα καλά μας ρούχα και όποτε είχαμε επισκέψεις στην Ακαδημία από δημοσιογράφους είτε της τηλεόρασης είτε των εφημερίδων, μας έβαζε μπροστά! Αυτό ήταν! Και επίσημα λοιπόν είχαμε βαπτιστεί ως μικροί καλλιτέχνες:
«Κίρκη & Αριστοκράτης».
Πέρα από την καλλιτεχνική πορεία και εργασία του πατέρα μου ως ταχυδακτυλουργός, είχε και μια επιχείρηση από το 1975, την ονόμασε «Τρυκ-Κρίστοφερ». Τη δημιούργησε, ασχολήθηκε με αυτήν και πλάι του η μητέρα μου Αναστασία, όχι μόνο να δουλεύει στην οικογενειακή επιχείρηση αλλά και να τον στηρίζει σε κάθε επαγγελματικό και καλλιτεχνικό βήμα.
Ώσπου έφτασε η στιγμή της συνταξιοδότησης και κάπως έτσι τα πράγματα καθόρισαν τη δική μου επαγγελματική πορεία. Λίγο πριν τη συνταξιοδότηση του πατέρα από την «Τρυκ-Κρίστοφερ», το 2004 ήταν η χρονιά που σημάδεψε την οικογένειά μας. Από τέσσερις γίναμε τρεις, και μείναμε εγώ, ο μπαμπάς και η μαμά. 20 χρονών τότε και ενώ είχα περάσει πρώτη στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Γεωγραφίας, αποφάσισα να μη σπουδάσω, αν και ήταν η πρώτη μου επιλογή το τμήμα αυτό, και να δουλέψω στη δουλειά του πατέρα μου.
Έτσι και έγινε. Ξεκίνησα κανονικότατα σαν υπάλληλος με εργοδότη τον Κρίστοφερ. «Τρυκ-Κρίστοφερ»: Εμπόριο ψυχαγωγικών ειδών, τρυκ, φάρσες, έξυπνα δώρα και παιχνίδια. Αυτή ήταν η δουλειά μου από το 2004 μέχρι και το 2008 όπου η επωνυμία «Τρυκ-Κρίστοφερ» και η επιχείρηση πέρασε επίσημα και νόμιμα στα δικά μου χέρια.
Το 2004, παράλληλα με την εργασία, εντάχθηκα και στην Ακαδημία Ταχυδακτυλουργών ως ιδρυτικό μέλος, ως γραμματέας, μια αρμοδιότητα που έχω ως και σήμερα. Λόγω των δράσεων της Ακαδημίας είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω σε πάρα πολλές χώρες του εξωτερικού όπως Κίνα, Αμερική, Σουηδία, Αγγλία κ.ά. και να γνωρίσω και να συναναστραφώ με παγκόσμιου βεληνεκούς καλλιτέχνες (Criss Angel, Jeff McBride, Lenart Green, Ali Bongo…). Αποκορύφωμα αυτών, το 2010 στο Las Vegas, όπου βραβεύσαμε τον Criss Angel σαν τον “Magician of the Century”.
Κατά την ίδια περίοδο, ξεκίνησε και η Ακαδημία τις εγχώριες εκδηλώσεις με «Ολυμπιάδα Μαγείας», με «Βαλκανικό Φεστιβάλ» και με τα «Αριστοκράτεια», το ετήσιο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ταχυδακτυλουργίας που λαμβάνει χώρα μέχρι και σήμερα. Σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις είχαμε πολλούς καλεσμένους από το εξωτερικό παγκοσμίου φήμης (Shimada, Topas, Kevin James, Juliana Chen…) αλλά και πολλούς καλλιτέχνες δικούς μας. Είχα τη χαρά να συμμετέχω με πρόγραμμά μου και έτσι καλλιτεχνικά σιγά σιγά να εδραιώνομαι.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια είχα και τη δυνατότητα να συμμετέχω σε κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές, σε διαφημιστικά γυρίσματα ή παρουσία σε κάποια έντυπα μέσα. Συνεχίζω να ασχολούμαι ενεργά με την τέχνη της μαγείας, όχι μόνο με την προβολή μου σαν καλλιτέχνης, αλλά ως άνθρωπος που δουλεύει παρασκηνιακά.
Φυσικά το μεγαλύτερο «μαγικό κόλπο» που έκανα στη ζωή μου, ήταν η δημιουργία οικογένειας. Το 2013 παντρεύτηκα τον Φετάνη Κωνσταντίνο και αφού ταιριάξαμε όχι μόνο προσωπικά αλλά και επαγγελματικά έπρεπε να του βρούμε και ένα καλλιτεχνικό. Το ψευδώνυμο «Ήρων» κατοχυρώθηκε. Το 2014 αποκτήσαμε τον Ιωάννη και το 2016 την Ελένη ή αλλιώς τον «Βασιλέα» και την «Γατόνα» αντίστοιχα.
Από το 2013 μέχρι και σήμερα εγώ η «Κίρκη» και ο άντρας μου «Ήρων» έχουμε συνεχίσει την επιχείρηση «Τρυκ-Κρίστοφερ» και έχουμε επεκταθεί και στον κλάδο του λιανικού εμπορίου ως «Kirki Magic», με επίκεντρο τα μαγικά κόλπα και τη ψυχαγωγία. Συνεχίζω λοιπόν και ως επιχειρηματίας και ως καλλιτέχνης… και στόχος μέσα από τη δουλειά ο κόσμος μας να γίνεται απλά μαγικός!!!
Κίρκη
